نویسندگان:

طهمورث شیری¹ ، محمدحسین اکرمی ابرقوئی² .

¹دانشیار گروه جامعه‌شناسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)

²کارشناسی ارشد مشاوره ی شغلی، اداره ی آموزش و پرورش شهرستان ابرکوه، دبستان شهید عبدالمجید بصیری

چکیده فارسی: مقاله ی پیش رو حاصل پژوهشی است که در زمینه ی بررسی رابطه میان افکار ناکارآمد شغلی و انگیزش تحصیلی در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان ابرکوه این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و بر اساس روش جمع آوری اطلاعات، توصیفی و از نوع همبستگی است که به روش میدانی انجام گرفت جامعه آماری پژوهش شامل شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۰ ۱۴۰۱ در شهرستان ابرکوه به تعداد تقریبی ۱۵۰۰ نفر می باشد با توجه به اپیدمی ویروس کرونا و عدم حضور دانش آموزان در مدارس و همچنین گردآوری مشکل پرسشنامه ها از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد برای این منظور تعداد ۵۰ دانش آموز انتخاب شدند ابزار پژوهش شامل پرسشنامه افکار ناکارآمد شغلی کسایی ۱۳۸۴و پرسشنامه انگیزش تحصیلی والرند و همکاران بود داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی ، آمار استنباطی و تحلیل عاملی با استفاده از دو نرم افزار spss۲۴ و Amos ۲۴تجزیه و تحلیل شدند نتایج پژوهش نشان داد که بین دو متغیر پژوهش ارتباط معناداری وجود دارد به عبارتی بین افکارناکارآمد و متغیر انگیزش تحصیلی این ارتباط منفی و معنادار است با توجه به یافته های پژوهش می توان بیان داشت که افکار ناکارآمد شغلی می تواند مشخصه های تحصیلی دانش آموزان را تحت تاثیر قرار دهد لذا پیشنهاد می گردد این افکار طی مشاوره های تحصیلی بهبود یابند

کلمات کلیدی: انگیزش تحصیلی ، مشاوره ، افکار ناکارآمد شغلی ، فلسفه و چرایی بلایا .