نویسندگان:
محمد لری نژاد1 ، زینب گلمکانی2 ، هلیا معتمد3 .1دکترای حقوق عمومی، دانشگاه آزاد واحد رفسنجان، کرمان، ایران.
2دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
چکیده فارسی: شیوع بیماری همه گیر کرونا سلامت جسمانی افراد را به خطر انداخته است همچنین بر سلامت روانشناختی نیز تاثیر منفی گذاشته است و جهان را با ترس و اضطراب بالایی مواجه کرده است با توجه به بحران ایجاد شده توسط این ویروس و اثرات نامطلوب ناشی از آن بر سلامت جسمانی و روانشناختی افراد از جمله اضطراب ، این پژوهش با هدف بررسی نقش واسطه ای بهزیستی روان شناختی، مذهب و امید به زندگی بر اضطراب کرونا انجام شد این مطالعه از نوع همبستگی بود جامعه آماری پژوهش، افراد ساکن در مشهد در سال ۱۴۰۰ بودند که از میان آنان ۴۰۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزارهای سنجش مورد استفاده در این پژوهش مقیاس اضطراب کرونا علی پور CDAS، علی پور، ۱۳۹۹ ، بهزیستی روان شناختی AHS، ریف، ۱۹۸۹ ، مذهب پارگامنت RCOP، پارگامنت، ۲۰۰۰ و امید اشنایدر RSPWB، اشنایدر، ۱۹۹۱ بود داده ها با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تجزیه و تحلیل شدند یافته ها نشان داد که بهزیستی روان شناختی، مذهب و امید به زندگی با اضطراب کرونا رابطه معنادار و معکوس دارند از بین همه ابعاد، تنها خرده مقیاس روابط مثبت و مقابله مثبت مذهبی رابطه معناداری با اضطراب کرونا ندارند خرده مقیاس های رشد فردی، مقابله منفی و تفکر راهبردی می توانند اضطراب کرونا را پیش بینی کنند باتوجه به رابطه معکوس بهزیستی روانشناختی، مذهب و امید با اضطراب کرونا، برگزاری کارگاههای آموزشی حضوری و مجازی برای افزایش رشد شخصی در این زمینهها ضروری به نظر می رسد