نویسندگان:
جعفر هوشیاری1 ، علی دلپسند2 ، میلاد رشادت3 ، معین درباسی نازلو4 ، امید رحیم زاده محله5 .1استادیار گروه روانشناسی، مجتمع آموزش عالی علوم انسانی، جامعهالمصطفی العالمیه، قم، ایران. (نویسنده مسئول)
2دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان ارومیه
3دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان ارومیه
4دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان ارومیه
5دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان ارومیه
چکیده فارسی: آموزش تلفیقی یکی از آموزش های نوین در آموزش جدید و یادگیری محسوب می شود آموزش الکترونیکی پس از ناکارآمدیآموزش های حضوری معمول برای پاسخگویی به نیازهای روز از جمله و مهمتر از همه گسترش جهانی بیماری کووید ۱۹ و درراستای پاسخگویی به نیاز روزافزون تقاضای آموزش های رسمی در کشورهای گوناگون به وجود آمد آموزش تلفیقی ترکیبی از آموزش چهره به چهره با آموزش به کمک رایانه است تا فرصت و امکان تعامل و بازخورد را در سطوح بالاییادگیری آسان کند در واقع، این روش باعث تسهیل یادگیری به وسیله ترکیب موثر حالات ارائه، مدل های آموزش و شیوه هاییادگیری می شود یادگیری تلفیقی رویکردی جدید در نظام آموزشی است در این رویکرد جدید، معلم و یادگیرندگان با بهره گیری از فناوری هایجدید اطلاعاتی و ارتباطی قادرند محیط های یادگیری جدید و متنوعی را، علاوه بر کلاس های حضوری، خلق و یادگیری را تسهیلکنند نشان داد، آموزش الکترونیکی نیز خالی از مشکل نیست بنابراین، در دوران پساکرونا میتوان از یادگیری تلفیقی بهره برد این رویکردبا داشتن مزیت های هر دو رویکرد آموزش حضوری و الکترونیکی ، رویکردی موثر در افزایش اثربخشی یادگیری و سهولت دسترسیبه مواد آموزشی است در این مقاله، ضمن معرفی رویکرد آموزش تلفیقی، به اهداف، اصول، مزایا و چالش های این رویکرد پرداختهشده است