نویسندگان:
محمد رضا حمیدی1 ، مینا حنیفه2 ، شهین مختاری3 ، مهناز نظری قزلبلاغ4 ، مهناز سالم5 .1استادیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
2لیسانس ادبیات فارسی، آموزگار ابتدایی
3دیپلم اقتصاد، آموزگار ابتدایی
4لیسانس الهیات و معارف اسلامی، آموزگار ابتدایی
5لیسانس آموزش ابتدایی، آموزگار ابتدایی
چکیده فارسی: هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش آموزش بازی محور در ایجاد انگیزه و ارتقای یادگیری در دانش آموزان ابتدایی بودهاست یکی از روش های نوین و جدید آموزش، استفاده از بازی های آموزشی در امر تدریس می باشد که در این روش همهی دانش آموزان با هر سطح هوش، فرهنگ و تفاوت های فردی با انگیزه به انجام آن می پردازند بچه هایی که در یک کلاسدرس می خوانند از نظر استعداد، سبک یادگیری، سطح تلاش، علاقه مندی و زمینه های فرهنگی و خانوادگی با هم تفاوتدارند همه ی این تفاوت های فردی بر میزان تاثیرپذیری و یادگیری بچه ها موثر است برای اینکه آنها را در مسیر یادگیریقرار بدهیم و قابلیت ها و ویژگی های فردی هر کدام را در محیطی شاد و جذاب شکوفا کنیم، می توانیم از بازی های آموزشیاستفاده ببریم بدیعیان و عابدی درچه، ۱۳۹۸ همه ی افرادی که در تعامل با کودک هستند می دانند که آنان تحرک وفعالیت را دوست دارند اما در بسیاری از کلاس های درس فعالیت و تحرک کودکان برای معلم کمتر قابل تحمل است کودکانی که آرام در سر جای خود می نشینند در طول تدریس در سکوت کامل فقط به درس و معلم توجه دارند مورد قبولمعلم واقع می شوند برایان، ۱۹۹۴ به نقل از حسینی ثابت و همکاران، ۱۳۹۸ کودکان ضمن بازی تجارب زیادی به دستمی آورند و متوجه بسیاری از مسائل و پدیده های طبیعی می شوند اغلب موضوع های یادگیری پیش از جذب و حفظ، نیاز بهمقداری تکرار دارد که بتواند تثبیت شود؛ اما تکرار محض، باعث یادگیری نخواهد شد پیشرفت در یک مهارت، هنگامی حاصل می شود که تکرار نتایج ایجاد لذت یا خشنودی کند و مهارت به دست آمده را تایید کند خارایی و همکاران ۱۳۹۸ لذا با توجه به ضرورت، این پژوهش به اهمیت نقش بازی به ویژه بازی های آموزشی در امر تدریس همچنین مزایا و معایببازی های آموزشی پرداخته است روش مطالعه ی پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای است