نویسندگان:

جوانشیر(نویسنده مسوول) اسدی¹ ، فاطمه غلامی بنادکوکی² ، سیدکاظم علوی لنگرودی³ .

¹استادیار گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران. (نویسنده مسئول)

²دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش وپرورش ابتدایی، موسسه آموزش عالی امام جواد یزد، یزد، ایران

³استادیار گروه علوم تربیتی و روانشناسی، موسسه آموزش عالی امام جواد یزد، یزد، ایران

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش همراه با بازی بر عملکرد درس ریاضی و رشد اجتماعی دانش آموزان پایه اول مدارس ابتدایی دخترانه آموزش و پرورش ناحیه یک شهر یزد بود پژوهش حاضر به لحاظ هدف یک پژوهش کاربردی و به لحاظ شیوه جمع آوری اطلاعات یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی ناحیه یک استان یزد که در سال تحصیلی ۱۴۰۲ ۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و طبقه ای ۶۰ نفر از دانش آموزان پایه اول ابتدایی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند سپس بر مبنای ملاک های ورود و خروج به دو گروه معادل ۳۰ نفره تقسیم شده و با گزینش تصادفی گروه های آزمایش و کنترل تعیین شد ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عملکرددرس ریاضی فام و تیلور ۱۹۹۹ و پروتکل آموزشی بازی های آموزشی سبحانی ۱۳۸۴ بر روی گروه آزمایش اجرا گردید پکیج برنامه بازی های آموزشی سبحانی ۱۳۸۴ بود داده های پژوهش با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج نشان داد که آموزش همراه با بازی بر عملکرد درس ریاضی دانش آموزان پایه اول مدارس ابتدایی موثر است ۰/۰۱>P بنابراین می توان نتیجه گرفت که گروه آموزش همراه با بازی بر عملکرد درس ریاضی دانش آموزان پایه اول مدارس ابتدایی کارآمد بوده است

کلمات کلیدی: دانش‌آموزان ابتدایی ، عملکرد درس ریاضی ، آموزش همراه با بازی ، دانش آموزان مبتلا به ناتوانیهای خاص یادگیری .