نویسندگان:

اسماعیل بنی‌اردلان¹ ، سیده مهسا جامی² ، یسرا حائری³ ، داوود کیاکجوری⁴ .

¹دانشیار گروه پژوهش هنر، عضو هیئت علمی دانشگاه هنر، ‌‌تهران، ایران. (نویسنده مسئول)

²دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی تربیتی موسسه آموزش عالی مارلیک

³دکترا علوم تربیتی گرایش فلسفه تعلیم وتربیت

⁴دکترا مدیریت رفتار

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای اثربخشی آموزش های الکترونیکی و حضوری معلمان ابتدایی شهرستان چالوس انجام شد روش پژوهش حاضر از نظر داده ها کمی ، از نظر اهداف کاربردی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه از نوع توصیفی می باشد جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه معلمان مقطع ابتدایی شهرستان چالوس که دارای مدارک فوق دیپلم به بالا هستند تشکیل می دهد ابزار سنجش پژوهش حاضر را پرسشنامه محقق ساخته که به وسیله مطالعه عمیق پژوهش های داخلی و خارجی و همچنین مصاحبه با معلمان، مدیران و خبرگان تعلیم وتربیت بدست آمد از تجزیه و تحلیل داده ها مشخص شد، که اثربخشی آموزش و یادگیری در فضای مجازی به هر شکل و شیوه ای نمی تواند، همانند آموزش حضوری باشد در اکثر موارد معلمان ترجیح داده اند، که از روش حضوری برای تدریس استفاده کنند به عبارتی اثربخشی در روش آموزش حضوری از مجازی بیشتر است

کلمات کلیدی: آموزش مجازی ، اثربخشی ، آموزش حضوری .