نویسندگان:
محمدتقی فعالی1 ، شایسته سوره2 ، سمیرا حکیمی3 ، معصومه بیک محمدی4 .1دانشیار عرفان اسلامی، حقوق الهیات و علوم سیاسی،علوم و تحقیقات، آزاد اسلامی، تهران، ایران. (نویسنده مسئول)
2آموزگارابتدایی، دانش آموخته کارشناسی علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور، سردشت، ایران
3آموزگار ابتدایی، دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه ارومیه، ارومیه ، ایران
4آموزگار ابتدایی، دانش آموخته کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اردبیل، اردبیل، ایران
چکیده فارسی: رویکرد مبتنی بر ذهن آگاهی یک ارتباط منطقی بین گذشته و حال و آینده برقرار می کند و فرد با فراگیری تکنیک ها به راحتی می تواند بر زمان حال و نقاط مثبت و توانمندی های خود تمرکز کند و با شناسایی توانمندی ها و ظرفیت های خود نسبت به کسبموفقیت ها در آینده انگیزه پیدا کند با توجه به این مهم هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی MBCT بر بهبود خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان بود این پژوهش جزء مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه کنترل بود جامعه آماری شامل دانش آموزان دختر پایه ششم ناحیه ۲ شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۱ ۱۴۰۲ بود حجم نمونه ۳۰ نفر ۱۵ نفر گروهآزمایش و ۱۵ گروه کنترل از دانش آموزان می باشد که بصورت تصادفی ساده انتخاب شده اند گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه۸۰ دقیقه ای پنجروز یک بار تحت روان درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند و درگروه کنترل هیچ گونه مداخله ی درمانی دریافت نکرد جهت جمع آوریداده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی چینگز و موران ۱۹۸۹ و درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی MBCT تیزدل سگال و ویلیامزاستفاده شد تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس در برنامه SPSS نسخه ۲۵ انجام شد آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیرهحاکی از آن است که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر معناداری بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان داشته است و با آموزش این پروتکلمیزان خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان افزایش می یابد با توجه به نتایج پژوهش که حاکی از اثر بخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی برخودکارآمدی تحصیلی باشد، پیشنهاد می شود این روش درمانی مورد استفاده روان شناسان مدارس، مشاورین، مربیان مدارس و مراکز مشاورهآموزش و پرورش قرار گیرد