نویسندگان:

احسان ترکاشوند¹ ، سکینه قربان بایی² ، منا عابدی نقندر³ .

¹استادیار معارف، عضو هیئت علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه ملایر، ملایر، ایران. (نویسنده مسئول)

²دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران

³دانشآموخته کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تربت جام، تربت جام، ایران

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر طرحواره بر نشخوار فکری در نوجوانان تک سرپرست بود طرح تحقیق نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایشی و کنترل بود جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی نوجوانان تکسرپرست حاضر در بهزیستی شهر تربت جام در سال ۱۴۰۰ بود از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، ۳۰نفر به عنوان نمونه انتخاب و به سه و پرسشنامه مقیاس پاسخ نشخوار فکری تری نور و همکاران، ۲۰۰۳ پاسخ دادند این ۳۰ نفر بهطور تصادفی در ۲ گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش» آموزش مبتنی بر طرحواره را دریافت کرد و گروهکنترل که در لیست انتظار قرار دارند برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از تحلیل کوواریانس استفاده شد و داده ها به کمکنرم افزار spss ۲۲ تحلیل شدند نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر طرحواره به طور معناداری منجر به کاهش نشخوارفکری در نوجوانان تک سرپرست می شود در نتیجه می توان گفت آموزش مبتنی بر طرحواره رویکرد مناسبی جهت کاهش نشخوارفکری در نوجوانان تک سرپرست می باشد

کلمات کلیدی: نشخوار فکری ، آموزش مبتنی بر طرحواره ، نوجوانان تک سرپرست .