نویسندگان:

لیلا ثمنی¹ ، سیدعلی آل یاسین² ، پریسا کیانی³ .

¹استادیار پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا، عضو هیئت علمی پژوهشکده زنان دانشگاه الزهرا،تهران، ایران. (نویسنده مسئول)

²استا دیار روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده علوم انسانی ، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایرا ن

³کارشناسی روان شناسی بالینی، گروه روان شناسی بالینی، واحد آشتیان ، دانشگاه آزاد اسلامی ، آشتیان ، ایران

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی بازی درمانی کودک محور بر روابط میانی دلبستگی در کودکان داراینشانگان اختلالات اضطرابی انجام پذیرفت طرح پژوهش مورد استفاده در این پژوهش حاضر نیمه آزمایشیبا گروه آزمایش و گواه بود جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کودکان دارای نشانگان اختلالاتاضطرابی شهر فریدونکنار بودند از جامعه آماری فوق تعداد سی کودک با روش نمونه گیری در دسترس باتوجه به ملاک های درون داد و برون داد انتخاب شدند و سپس به شکل جایگزینی تصادفی در گروه هایآزمایشی و گواه قرار گرفتند ابزار اندازه گیری پژوهش حاضرعبارت بود از : پرسشنامه روابط میانی دلبستگیهالپرن و کاپنبرگ ۲۰۰۶ گروه آزمایش در معرض بازی درمانی کودک محور رفتاری قرار گرفتند درحالیکه گروه گواه مداخله ایی دریافت نکردند داده های جمع آوری شده با استفاده از روش اماری تحلیلکوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد که بازی درمانی کودک محور برروابط میانی دلبستگی اثربخش بوده است این یافته ها با نتایج برخی تحقیقات دیگر درباره اثربخشی بازیدرمانی کودک محور بر روابط میانی دلبستگی کودکان دارای نشانگان اختلالات اضطرابی هم سو است

کلمات کلیدی: اختلالات اضطرابی ، بازی درمانی کودک محور ، روابط میانی دلبستگی .