نویسندگان:
سید حسین صفایی1 ، علی رجبی دهکی2 .1استادحقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب
چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان هیجان محور بر بهبود انعطاف پذیری روانشناختی و کیفیت زندگی زنان افسرده دارایتعارضات زناشویی می باشد نمونه پژوهش شامل ۳۰ ۱۵ نفر گروه آزمایش، ۱۵ نفر گروه کنترل از زنان افسرده دارای تعارضاتزناشویی بود که به صورت نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند طرح پژوهش از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروهکنترل بود و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی کانور و دیویدسون ۲۰۰۳ و پرسشنامهباورهای فراشناختی کیفیت زندگی ۳۰ MCQ پاسخ دادند برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس مانکوا استفاده شد نتایجحاصل از تحلیل داده ها نشان داد، درمان هیجان محور باعث افزایش انعطاف پذیری روانشناختی و کاهش باورهای فراشناختی کیفیتزندگی زنان افسرده گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شد