چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شیوۀ تدریس مشارکتی و تدریس رقابتی بر میزان مشارکت ورزشی دانش‌آموزان دچار اضطراب اجتماعی اندام بوده است. جامعه آماری شامل همه دانش‌آموزان دختر مدرسه راهنمایی فدک شهرستان فارسان در سال تحصیلی 98-1397 بود که از میان آنها نمونه ای با حجم 120 نفر به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شد، سپس دانش‌آموزان به صورت تصادفی به سه نمونه 40 نفری تقسیم شدند که شامل گروه مشارکتی، گروه کنترل و گروه رقابتی بودند. روش پژوهش شامل پیش‌آزمون و پسآزمون با نمونه‌های مجزاست. داده‌ها با روش آماری تحلیل واریانس و کوواریانس با اندازه‌های تکراری و آزمونهای t زوجی، باکس، گرین هاوس – گیزر و ماچلی تحلیل شدند. در پیش‌آزمون و پسآزمون همۀ دانش‌آموزان پرسشنامه‌های انگیزش ورزشی، اضطراب اجتماعی اندام و عزتنفس را تکمیل کردند. نمونۀ انتخاب شده، در پیش آزمون شـرکت کردنـد که شـامل عوامـل آمـادگی جسـمانی و حرکتی بـود. پس از 14 جلسه پسآزمون به عمل آمد. نتایج نشان داد که هر دو شیوۀ تدریس مشارکتی و رقابتی بر دانش‌آموزان دارای اضطراب اندام مؤثرند، اما تأثیر تدریس مشارکتی مثبت و دارای ثبات است. یعنی تدریس مشارکتی اثر مثبت بر عزتنفس و مشارکت ورزشی میگذارد و سبب کاهش اضطراب اجتماعی اندام میشود. روش رقابتی سبب افزایش مشارکت ورزشی میشود، اما عزتنفس را کاهش و اضطراب را افزایش می‌دهد.
Comparing the Effects of Participatory and Competitive Teaching Methods on Sports Participation of Students with Social Physique Anxiety
English Abstract: This study set out to compare the effects of participatory and competitive teaching methods on sports participation of students with social physique anxiety. The statistical population of the study was comprised of all female junior high school students in Farsan County in 2018-19 school year. A sample of 120 students was selected through cluster sampling method and the sample was randomly divided into 3 groups, i.e., collaborative group, control group and competitive group. The research had a pretest, posttest, separate samples design. For the purpose of data analysis, ANOVA, repeated measures ANCOVA, paired samples t-test, Box's M test, the Greenhouse-Geisser, and Mauchly’s sphericity test were utilized. In the pretest and posttest, all subjects completed the Sport Motivation Scale (Pelletier et al. 1995), Social Physique Scale (Hart, Leary & Rejeski, 1989), and Coopersmith self-esteem inventory. The sample participated in the pretest, which included physical fitness and motor skills factors. After fourteen sessions of intervention, a posttest was implemented. The results showed that the participatory teaching method had a positive effect on sports participation; it improves self-esteem and reduces anxiety. On the other hand, competitive teaching method can lead to increased sports participation; however, it increases the social physique anxiety and lowers self-esteem.
Keywords: participatory teaching , competitive teaching , social physique anxiety , sports participation , self-esteem .