نویسندگان:

سید محمد سید میرزایی¹ ، فاطمه ریاحی² ، سیما سنجرانی³ .

¹استاد تمام جمعیت شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران.

²دانشجوکارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه ازاد اسلامی سیستان و بلوچستان شهر زاهدان

³دانشجو کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی ، دانشکده پزشکی، دانشگاه ازاد اسلامی سیستان و بلوچستان شهر زاهدان

چکیده فارسی: فرزندپروری یکی از اصلی ترین عناصر تاثیرگذار بر عملکرد فرد در ابعاد مختلف زندگی است و هرگونه خلل در آن زمینه بروز گسترهای از مشکلات رفتاری را در فرزندان فراهم میکند، لذا به کارگیری برنامه های فرزندپروری مثبت و مطلوب به گونه ای که ضمن ایجاد ارتباطی مناسب بین والدین و کودکان، ارضای نیازهای آنها را نیز مدنظر قرار بدهد، می تواند تا حد زیادی از شکل گیری مشکلات رفتاری در فرزندان جلوگیری بکند سبکهای فرزندپروری نقش قدرتمندی در پیشبینی مشکلات رفتاری در فرزندان دارد و والدینی که در خلال فرایند تربیتی خویش از سبک های فرزندپروری مطلوب بهره می گیرند تا حد زیادی احتمال گرایش فرزندان خویش به مشکلات رفتاری را کاهش می دهند بنابراین در مطالعه حاضر به بررسی سبک های فرزندپروری و تاثیر آن بر اختلالات رفتاری کودکان به ویژه اختلال پرخاشگری پرداخته شد

کلمات کلیدی: پرخاشگری ، والدین ، فرزندپروری ، روانشناسی ، سبکهای فرزندپروری ، پرخاشگری کودکان .