نویسندگان:

عابدین درویش پور¹ ، محمدمهدی اکبرزاده² .

¹استادیار فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم hنسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران.

²گروه روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری و الگوهای ارتباطی خانواده با عملکرد خانواده بود در قالب یک طرح توصیفی همبستگی، از بین دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز ۲۰۰ نفر ۹۲مرد، ۱۰۸ زن به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های سبک های فرزندپروری بامریند، پرسشنامه الگوهای ارتباطی و پرسشنامه ابزار سنجش عملکرد خانواده، پاسخ دادند نتایج تحلیل ها حاکی از رابطه معنادار بین شیوه های فرزندپروری و الگوهای ارتباطی با عملکرد خانواده بود سبک های فرزندپروری به صورت معناداری قادر به پیش بینی عملکرد خانواده بودند همچنین الگوهای ارتباطی به صورت معناداری قادر به پیش یبینی عملکرد خانواده بودند و سبک های فرزندپروری و الگوهای ارتباطی ۲۹ ۹ درصد از واریانس عملکرد خانواده را تبیین کردند با توجه به نتایج این مطالعه، آموزش سبک های فرزندپروری سازنده مقتدرانه و سهل گیرانه و همچنین آموزش الگوهای ارتباطی سازنده مثل گفت و شنود به خانواده ها می تواند عملکرد خانواده را بهبود ببخشد

کلمات کلیدی: عملکرد خانواده ، الگوهای ارتباطی ، سبکهای فرزندپروری ، انسجام خانواده ، تحقیقات مقدماتی جرم ، درمان معنوی خداسو ، فرهنگ مصرفی غرب ، پایگاه اقتصادی و اجتماعی .