نویسندگان:
علی نقی فقیهی1 ، فاطمه اقلیمی2 .1دانشیار علوم تربیتی، عضو هیئت علمی دانشگاه قم، قم، ایران
2کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه آزاد تهران جنوب
چکیده فارسی: در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت بر بهبود روابط مادر کودک و مقایسه آن در خانواده های تک فرزند و چند فرزند پرداخته شده است در این مطالعه دو طبقه از خانواده های تک فرزند و چندفرزند در دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت که گروه کنترل ۳۰ نفر و گروه آزمایش ۳۳ نفر، به مدت ۵/۱ ماه در موقعیت مدرسه تحت آموزش قرار گرفتند از پرسشنامه های گزارش کودک از رفتار والدین CRPBI C و سبک ها و ابعاد فرزندپروری رابینسون و همکاران برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد روش تحقیق شبه آزمایشی و نمونه ها از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب گردید یافته ها نشان داد که در پس آزمون، نمرات گروه آزمایش و کنترل شیوه فرزندپروری و روابط مادر کودک هم از دید کودک و هم از دید مادر تفاوت معناداری با یکدیگر دارند به علاوه تاثیر این نوع آموزش بر خانواده های تک فرزند بیشتر از چندفرزند بوده است در کل به نظر می رسد که آموزش گروهی فرزندپروری مثبت یک مداخله معنادار و کارآمد است همچنین نتایج نوید تعمیم این آموزش در زندگی واقعی خانوادههای دارای فرزند مبتلا به اختلالات رفتاری را می دهد