نویسندگان:
حسن میرزاحسینی1 ، اعظم دریکوندی2 ، زیور نصرتی راد3 ، سارا اسدیان4 .1دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم
2کارشناسی علوم تربیتی ، آموزگار
3کارشناسی الهیات فقه و حقوق اسلامی ، آموزگار
4کارشناسی جغرافیا و برنامه ریزی شهری،آموزگار
چکیده فارسی: در حال حاضر، فعالیت در مدارس و یادگیری، بخش قابل توجهی از زندگی انسان ها را شامل می شود و دیگر نمی توان به شیوه ی گذشته به شاگرد و تربیت او نگریست اگر معلمان به اصول و مبانی و هدف های آموزش و پرورش، خصوصیات دانش آموزان و نیازهای آن ها، و روش ها و فنون تدریس آشنا نباشند، هرگز نمی توانند به عنوان سازندگان جامعه ایفای نقش کنند آموزش و پرورش، عامل اصلی توسعه ی ذهنی علمی در یک جامعه است در این نظام، از ابتدا تا پایان دوره ی تخصصی، اخلاق علمی، اجتماعی و روش های برخورد با مسائل و مشکلات به طور آموزش داده می شود تدریس، یکی از مولفه های اصلی آموزش و پرورش است که در کارایی نظام آموزشی نقش مهمی دارد اندیشه ها، روش ها و خلاقیت های جدید اغلب از نظام آموزشی ما به دست می آیند و تفکر استنباطی و استنتاجی در تمامی جنبه های زندگی وجود دارد جامعه ی فرهنگی و دینی ما، جامعه ای عقلانی است که شیوه ی تفکر را منتقل می کند