نویسندگان:
هانیه ایزدی1 ، هادی سالارزهی2 ، احمد شاهوزی3 ، علیرضا کلانتری4 ، علیرضا کوچکزایی5 .1کارشناس ارشد علوم اجتماعی، دانشکده علوم اقتصادی و اجتماعی، دانشگاه الزهرا(س)، تهران، ایران
2کارشناسی ارشد مترجمی زبان انگلیسی، دانشگاه علامه طباطبایی
3کارشناسی جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه سیستان و بلوچستان
4کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه آزاد واحد زاهدان
5کارشناسی علوم و قرآن و حدیث، دانشگاه سیستان و بلوچستان
چکیده فارسی: آنچه در آموزش و پرورش بیش از همه دارای اهمیت است یکی رشد طبیعی و دیگری انگیزش و ترکیبی از آنهاست زیرا در پرتو این عوامل است که دگرگونی های شاگردان ایجاد میشود منظور از رشد طبیعی توانائیها و پیشرفتهای تازه ای است که بر اثر گذشت زمان از یک مرحله سنی به مرحله دیگر در فرد پدید می آید و او را به انجام دادن کارهائی توانا می سازد که پیش از آن از عهده آن بر نمی آمد اما منظور از انگیزش عوامل محیطی موثر در ایجاد حرکت و نیروی درونی است که محرک واقعی فرد برای آموزش و یادگیری تلقی می شود که در برنامه آموزشی معلمان باید هر دو عامل یعنی رشد طبیعی و نیروهای انگیزشی درونی و بیرونی مد نظر قرار گیرند تا برنامه یادگیری به نحو شایسته ای تحقق یابد