نویسندگان:
طاهره نوری1 ، رقیه کیانی2 ، مهدی اصغری3 .1عضو هیات علمی گروه پژوهشی مطالعات زنان و خانواده دانشگاه امین
2استادیار گروه روانشناسی ، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، اهر، ایران
3کارشناس ارشد روانشناسی بالینی ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تبریز تبریز، ایران
چکیده فارسی: هدف: مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثربخشی مشاوره گروهی بر مبنای الگوی شادمانی فوردایس بر افزایش خود کارآمدی و رضایت شغلی دبیران شهرستان دهگلان صورت گرفت روش پژوهش : روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی ، با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد جامعه آماری این پژوهش ، کلیه دبیران زن دوره متوسطه اول و دوم آموزش و پرورش شهرستان دهگلان، در سال ۱۳۹۹ ۱۳۹۸ بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای، تعداد ۴۰ نفر انتخاب، و در دو گروه آزمایش ۲۰ نفر، کنترل ۲۰ نفر به صورت تصادفی جایگرین شدند گروه آزمایش ، ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای آموزش گروهی بر مبنای الگوی شادمانی فوردایس دریافت کرد گردآوری اطلاعات در پیش آزمون و پس آزمون، از طریق پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا MSQ و مقیاس خود کارآمدی شرر و مادوکس ۱۹۸۲ صورت گرفت برای تجزیه و تحلیل دادهها، از آزمون کوواریانس چندمتغیره MANCOVA استفاده شد که برای این منظور، از نرم افزار آماری SPSS۲۰ بهره گرفته شد یافته ها: نتایج نشان داد که مشاوره گروهی بر مبنای الگوی شادمانی فوردایس ، موجب افزایش خود کارآمدی و رضایت شغلی دبیران شهرستان دهگلان شده است ۰۱/۰ P< نتایج : براساس نتایج به دست آمده، می توان بیان کرد که ارائه ی مشاوره گروهی بر مبنای الگوی شادمانی فوردایس ، می تواند به عنوان گزینه مطلوب آموزشی درمانی ، برای بهبود و افزایش افزایش خود کارآمدی و رضایت شغلی باشد