نویسندگان:

علیرضا نجفی¹ ، مرضیه نجات دهکردی² ، مجید بیاتی چالشتری³ .

¹استادیار جغرافیای سیاسی، گروه اطلاعات، دانشکده علوم و فنون اطلاعات و آگاهی، دانشگاه علوم انتظامی امین، تهران، ایران.

²کارشناس ارشد روان شناسی کودکان استثنائی ،دانشکده روان شناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحدتهران مرکز

³کارشناس ارشد روان شناسی بالینی ،دانشکده روان شناسی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد نایین

چکیده فارسی: این پژوهش باهدف تعیین اثربخشی کاربرد تئاتر درمانی بر اضطراب، کارکردهای اجرایی کودکان دارای معلولیت جسمی حرکتی انجام شد روش پژوهش نیمه آزمایشی بود که با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل به مرحله اجرا درآمد به صورت نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر کودکان دارای معلولیت جسمی حرکتی انتخاب و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک کنترل هر گروه ۱۵ نفر قرار داده شدند و پرسشنامه های کارتهای ویسکانسین ، اضطراب هامیلتون، ۱۹۷۰ را تکمیل کردند سپس هر یک از گروههای آزمایش طی ۱۰ جلسه سه بار در هفته تحت مداخلات درمانی قرار گرفتند، در حالیکه گروه کنترل هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد نتایج نشان داد که ارائه آموزش در افزایش کارکرد اجرایی و همچنین کاهش اضطراب گروه آزمایش موثر بود نتیجه گیری شد که ارائه آموزش کاربرد تئاتر بر افزایش کارکرد اجرایی و همچنین کاهش اضطراب کودکان دارای معلولیت جسمی حرکتی تاثیر داشته است

کلمات کلیدی: اضطراب ، کارکرد اجرایی ، تئاتر درمانی ، کودکان دارای معلولیت جسمی حرکتی .