نویسندگان:

کیومرث فرحبخش¹ ، نگین افراسیابی² ، سمیه محققی³ ، زهرا جلیلیان⁴ .

¹نویسندۀ مسئول: دانشیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی (ره)، تهران، ایران.

²کارشناس ارشد الهیات و معارف اسلامی، گرایش علوم قرآنی

³کارشناس ارشد الهیات و معارف اسلامی، گرایش علوم قرآنی

⁴کارشناس ارشد الهیات و معارف اسلامی، گرایش علوم قرآنی

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی و سلامت عمومی دانش آموزان دختر صورت گرفته است این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی دختران مقطع دوم متوسطه نواحی سه گانه آموزش و پرورش شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۱ ۱۴۰۲بودند که از این جامعه ۶۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند ۳۰ نفر گروه آزمایش و ۳۰ نفر گروه کنترل برنامه آموزش مهارتهای زندگی در ۸ جلسهی ۱۲۰ دقیقه ای هفته ای یک بار بر روی گروه آزمایش اجرا شد ابزار استفاده شده در این پژوهش، پرسشنامه سازگاری اجتماعی کلارک و همکاران ۱۹۵۳ و مقیاس سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر ۱۹۷۹ بود داده های پژوهش، پیش و پس از مداخله با استفاده از آزمون تی مستقل و آزمون تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS۲۳ تحلیل شدند نتایج نشان داد در مرحله پیش آزمون، در نمره متغیر سازگاری اجتماعی و سلامت عمومی، بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوتی وجود نداشت؛ بنابراین گروه ها مشابه بودند اما در طرح پس آزمون، تفاوت معنی داری در نمره هر دو متغیر و ابعاد آنها مشاهده شد این مطالعه نشان داد آموزش مهارتهای زندگی بر سازگاری اجتماعی و سلامت عمومی اثربخش بوده است

کلمات کلیدی: سازگاری اجتماعی ، دختران ، مهارتهای زندگی ، سلامت عمومی ، انسجام خانواده .