نویسندگان:

فرناز محمدی¹ ، مژگان رزازان² ، نظام الدین قاسمی³ .

¹کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران غرب.تهران، ایران.

²دانشجوی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد شیراز

³دکتری روانشناسی، استادیار، عضو هیئت علمی دانشگاه سلمان فارسی کازرون

چکیده فارسی: هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل ابهام، تمایزیافتگی خود و خودشفقتی زنان نابارور بود طرح این پژوهش نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه گواه بود جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی زنان نابارور بودند که در سال ۱۴۰۱ به درمانگاه های بیماریهای زنان و زایمان شهر شیراز مراجعه کرده بودند تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و این افراد به صورت تصادفی در دو گروه گواه ۱۵ نفر و آزمایش ۱۵ نفر گمارده شدند در گروه آزمایش روش مداخله به صورت برنامه مداخله درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی سگال و همکاران ۲۰۰۲ بود جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودشفقتی نف ۲۰۰۳ ، تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر ۱۹۸۸ و تحمل ابهام مکلین ۱۹۹۳ استفاده شد یافته ها نشان داد درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر تحمل ابهام، تمایزیافتگی و خودشفقتی زنان نابارور تاثیر گذار بوده است بر اساس نتایج حاصل از بکارگیری شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش تحمل ابهام، تمایزیافتگی خود و خودشفقتی در مراکز مشاوره و روان درمانی میتواند مفید و موثر واقع شود

کلمات کلیدی: تمایزیافتگی خود ، خودشفقتی ، درمان شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی ، زنان نابارور ، تحمل ابهام ، انسجام خانواده .