نویسندگان:
حمید شیردل1 ، عرفان رجبی هرسینی2 ، فاطمه حاجی باقری3 ، سمیه کنجوری4 .1کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران.
2دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت
4دانشجوی کارشناسی ارشدروانشناسی شخصیت
چکیده فارسی: این مقاله به بررسی اثربخشی رویکرد رفتاردرمانی دیالکتیک DBT در کاهش خشم و خشونت می پردازد خشم و خشونت عواملی هستند که در زندگی روزمره افراد به طور گسترده ای تاثیرگذارند و می توانند به مشکلات روانی و ارتباطی منجر شوند DBT یک روش درمانی مبتنی بر شواهد است که برای کنترل و مدیریت خشم و خشونت ارائه شده است در این مقاله، تحقیقات گذشته مرور شده و نتایج مطالعات کنترل شده تصادفی و مطالعات پیش آزمون پس آزمون درباره اثربخشی DBT در کاهش خشم و خشونت بررسی می شوند نتایج حاکی از این است که DBT می تواند به طور قابل توجهی خشم و خشونت را کاهش دهد و مهارت های مدیریت احساسات و ارتباطات بین فردی را بهبود بخشد در این مقاله، روش های DBT برای مدیریت خشم و خشونت شامل مهارت های مرتبط با تشخیص و تنظیم احساسات، مهارت های ارتباطی موثر و استفاده از راهبردهای مقابله سازنده بررسی می شوند همچنین، اهمیت نقش محیط درمانی، تمرینات خانگی و پیگیری پساعلاجی نیز بررسی می شود به طور کلی، این مقاله نتیجه می دهد که روش های DBT می توانند به عنوان یک رویکرد کارآمد در کاهش خشم و خشونت عمل کنند اطلاعات ارائه شده در این مقاله می تواند به متخصصان روانشناسی و مشاوران درمانی کمک کند تا روش های موثر DBT را در مداخله های خشم و خشونت مورد استفاده قرار دهند