نویسندگان:

شهلا معظمی¹ ، سمیرا نادری² ، مریم قلی نژاد سرخکلایی³ ، مهری احمدی ذهابی⁴ ، زهرا منصوری عبدولی⁵ .

¹دانشیار دانشگاه تهران

²کارشناسی فناوری اطلاعات،آموزگار

³کارشناسی حسابداری، آموزگار

⁴کارشناسی آموزشش ابتدایی، آموزگار

⁵دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی

چکیده فارسی: مقاله حاضر به روش مروری کتابخانه ای است، که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است هدف این مطالعه بررسی عدم استفاده از وسایل کمک آموزشی توسط معلمان انجام گرفته است محتوای لازم برای نگارش این مطالعه از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی SID، scholar G و موتور جستجوی گوگل بدست آمده است نتایج بدست آمده نشان می دهد، بطور کلی وسایل آموزشی به ابزارها و امکاناتی اطلاق می گردد که در جریان تدریس جهت تفهیم بهتر مطالب درسی و یادگیری موثر توسط معلم و دانش آموز بکار می روند این وسایل آموزش را از حالت سخنرانی محض خارج می کنند و یادگیری را با بهره گیری از حواس مختلف آسان و ممکن می سازند در این شرایط شاگردان قادرند اطلاعات رفتار و مهارت های جدید را با درک کامل بدست آورند آنچه می شنوم فراموش می کنم آنچه می بینم به خاطر می آورم و آنچه انجام می دهم می آموزم سخن فوق حکایت از این دارد که یادگیری زمانی تحقق می یابد که دانش آموز خود مستقیما در جریان آموزش قرار گیرد و خود را در آموزش شریک و سهیم بداند وقتی دانش آموز سیمی را از یک طرف به باطری و از طرفی دیگر به لامپ وصل می کند و با زدن کلیدی لامپ روشن می شود احساس شعف زاید الوصفی به او دست می دهد

کلمات کلیدی: معلمان ، وسایل ، کمک آموزشی ، فلسفه و چرایی بلایا .