نویسندگان:
علیرضا جعفری1 ، لیلا سادات متقی2 ، مجتبی رفیعی اصل3 ، محمد محمدی4 ، محمد جواد غلامی5 .1استادیارگروه روانشناسی، واحد ابهر، دانشگاه آزاد اسلامی ، ابهر، ایران
2۱ دکتری تخصصی روانشناسی _مدرس دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری شیراز
3۲ دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری ، ایران
4۳ دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری ، ایران
5۱ دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی ، دانشگاه فرهنگیان شهید مطهری ، ایران
چکیده فارسی: از اهداف مهم تعلیم و تربیت فرزند ، آماده سازی او برای زندگی در اجتماع و تعقیب اهداف الهی جامعه است کانون خانواده نخستین نهاد اجتماعی است که کودک در آن پرورش می یابد و می آموزد که چگونه رفتار اجتماعی داشته باشد در محیط های اجتماعی نظیر مهد کودک ، نهادهای دیگری به جز خانواده در آموزش هنجارها و ارزش ها به فرزندان دخالت دارند و با افزایش سن کودک به مرور از نقش خانواده ها کاسته و بر نقش این کانون ها در الگودهی به شخصیت کودک افزوده می شود شخصیت کودک در همان پنج سال اول پایه ریزی می شود مهد کودک برای بچه ها عموما جذابیتی بیش از خانه و خانواده دارد و نیز نقشی بسیار اساسی و مهم در تربیت کودکان ایفا می کند تاثیر پذیری کودکان در مهد کودک به مراتب بیشتر از خانه و خانواده است اگر مربیان ، افرادی آموزش دیده ، کارآمد و متخصص در زمینه تربیت کودکان باشند ،خواهند توانست به بهترین شکل ممکن کودکان را تربیت کنند از سوی دیگر بنا به گزارش موسسه ملی بهداشت و توسعه رفتار کودکان بچه هایی که بین سال های دوم تا چهارم زندگی در مهد کودک هستند نسبت به سایر کودکان، آموزش زبان و حافظه بهتری دارند