نویسندگان:

زهرا محمدی¹ ، ابراهیم کمالی نژاد² ، صمد باردل³ ، ماهرخ اوحدی نژاد⁴ ، رضا پورفرجی⁵ .

²دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان یاسوج

³معلم رسمی آموزش و پرورش

⁴معلم رسمی آموزش و پرورش

⁵دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان یاسوج

چکیده فارسی: ارزشیابی در آموزش و پرورش به طور ساده یعنی سنجیدن میزان موفقیت برنامه های آموزشی و پرورشی منظور از ارزشیابیکمی،شاخه ای از ارزشیابی است که با داده های کمی و ریاضی و تحلیل های کمی مانند آمار پارامتری سر و کار دارد؛اما ارزشیابیکیفی از قضاوت و توصیف داده های کیفی بهره می برد آن شکل از ارزشیابی برای درس مطالعات اجتماعی بهتر میباشد،ارزشیابی کیفی است که مهارت و آموخته های دانش آموز را به شکل بهتری بسنجد هدف آن کسب یک نمره بر روی کاغذنباشد ارزشیابی سنتی نمی تواند گزینه ی مناسبی برای بررسی میزان پیشبرد اهداف آموزش و پرورش در درس مطالعات اجتماعیباشد از آنجایی که دانش آموزان در مقطع ابتدایی در این درس مهارت هایی برای زندگی اجتماعی،اقتصادی و عاطفی خود میآموزند،اگر صرفا ارزشیابی سنتی صورت بگیرد دانش آموزان مطالبی که از این درس می آموزند،تنها برای نمره آوردن استفاده میکنند؛حال آنکه هدف این درس عملی کردن آموزش های داده شده در ابعاد مختلف زندگی دانش آموز و رشد دادن جنبه هایمختلف اجتماعی،عاطفی و می باشد

کلمات کلیدی: ارزشیابی ، آموزش ، مطالعات اجتماعی ، کیفی ، کمی ، ارزشیابی سنتی ، انسجام خانواده ، تحقیقات مقدماتی جرم ، درمان معنوی خداسو ، فرهنگ مصرفی غرب ، پایگاه اقتصادی و اجتماعی .