نویسندگان:
پویا طوافی1 ، منا عابدی نقندر2 ، آیدا عزیزی3 .2دانش آموخته روانشناختی، دانشگاه آزاد، اسلامی واحد تربت جام
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد، اسلامی واحد تربت جام
چکیده فارسی: این پژوهش با هدف بررسی رابطه شفقت به خود و طرحواره های ناسازگار اولیه با دلزدگی زناشویی صورت گرفت جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان و مردان شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ تشکیل دادند به همین منظور، تعداد ۱۰۰ نفر ۵۰ زن و ۵۰ مرد به روش نمونه گیری در دسترس با مراجعه به فضاهای عمومی مانند پارک ها و باشگاه های ورزشیانتخاب شدند و پرسشنامه های دلزدگی زناشویی کایزر ۱۹۹۳ ، شفقت به خود نف ۲۰۰۳ و طرحواره های ناسازگار اولیهیانگ ۱۹۹۸ را تکمیل نمودند برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل همبستگی پیرسون استفاده شد نتایج نشان داد کهبین شفقت به خود و دلزدگی زناشویی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد همچنین بین طرحواره های ناسازگار اولیه ودلزدگی زناشویی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد