نویسندگان:
محمد کاویانی1 ، سیده فاطمه طاهری میرانی2 .1دانشیار گروه روان شناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
2دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان گیلان
چکیده فارسی: آموزش و پرورش وظیفه ی مهم نهادهای تربیتی رسمی و غیررسمی است تعلیم و تربیت از کانون خانواده آغاز میشود و در مدرسه ادامه می یابد آموزش و پرورش کودک در دوران ابتدایی از اهمیت ویژهای برخوردار است زیرا در شکلگیری شخصیت کودک اثرگذار بوده و آینده او و جامعه را تحت تاثیر قرار میدهد با توجه به اهمیت زیاد آموزش و پرورش در دوران کودکی، به کارگیری شیوه های آموزشی و تربیتی باید با دقت صورت گیرد ابتدا باید از اثربخشی این روشها اطمینان حاصل کرد، سپس با رعایت اصول و قواعد و باتوجه به تفاوتهای فردی کودکان، آنها را به کار گرفت یکی از روشهای فعال تعلیم و تربیت استفاده از بازی است در انجام بازی، آموزش و پرورش به طور غیرمستقیم و به صورت عملی توسط خود کودکان اتفاق میافتد و این امر موجب معنادار شدن یادگیری است بازی، یادگیری را لذت بخش میسازد و از حفظ طوطی وار مطالب جلوگیری میکند آنچه در بازی آموخته میشود بهتر در حافظه تثبیت میگردد از طریق بازی میتوان مقاومت کودک در برابر آموختن را کاهش و شوق یادگیری را افزایش داد در این مقاله به روش مروری و با استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی آموزش و پرورش کودکان از طریق بازی، فواید و اثرات آن، پرداخته شده است