نویسندگان:

مریم مطلبی¹ ، احمد مددی² ، سمیه نظری³ .

¹طلبه سطح 4 تفسیر تطبیقی مجتمع آموزش عالی حوزوی معصومیه

²کارشناسی ارشد روانشناسی گرایش آموزش کودکان استثنایی دانشگاه علامه طباطبایی،تهران

³کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

چکیده فارسی: هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر مثبت اندیشی برتنظیم شناختی هیجانات دانش آموزان دارای اختلال نافرمانی مقابله ای شهر مشهد بود روش: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل انجام شد جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان پایه ابتدایی شهرمشهد بود روش نمونه گیری در پژوهش حاضر بهصورت نمونه گیری در دسترس که ۳۰ دانش آموز بهعنوان گروه آزمایش و ۳۰ دانش آموز به عنوان گروه کنترل انتخاب و گروه آزمایش در معرض آموزش مهارتهای مثبت اندیشی قرار گرفت ابزارهای مورد استفاده پژوهش حاضر پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران ۲۰۰۱ بود هر یک از گروه ها دو بار مورد اندازهگیری قرار گرفتند اندازهگیری اول با اجرای یک پیش آزمون و اندازه گیری دوم با اجرای یک پسآزمون انجام گرفت گروه آزمایش در معرض متغیر مستقل آموزش مهارتهای مثبت اندیشی طی ۱۰ جلسه ۱ ساعته قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس برای تاثیر آموزش درمان مبتنی بر مثبت اندیشی بر تنظیم شناختی هیجانات دانش آموزان دارای اختلالodd در گروه ها در مرحله پسآزمون و پس از کنترل اثر پیشآزمون نشان داد که تفاوت دو گروه در پسآزمون معنادار است نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تاثیر آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر تنظیم شناختی هیجانات دانش آموزان دارای اختلال نافرمانی مقابله ای موثر است

کلمات کلیدی: دانش آموزان ، اختلال نافرمانی مقابله‌ای ، درمان مبتنی بر مثبت اندیشی ، تنظیم شناختی هیجانات ، انسجام خانواده .