نویسندگان:
سیامک طهماسبی1 ، سمانه سادات جعفر طباطبایی2 ، فاطمه شبان3 .2استادیار روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، بیرجند، ایران
3دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده فارسی: عملکرد تحصیلی دانش آموزان یکی از شاخص های مهم در ارزیابی آموزش و پرورش است در کنار عملکرد تحصیلی ، بی شک توجه به سلامت دانش آموزان چه جسمی و چه روانی نیز همواره از اهداف آموزشوپرورش بوده است ول ی متاسفانه گاهی نادانسته و ناخواسته به خاطر توجه افراطی یا نسنجیده به عملکرد تحصیلی آنچنان محیط فشارزایی هم در خانواده و هم در مدرسه حاکم می شود که سلامت جسمی و روانی دانش آموز را به خطر می اندازد و سبب بروز پدیدهای تحت عنوان استرس تحصیلی در آنان می شود در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش درگیری تحصیلی والدینی با استرس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان انجام شد پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است جامعه مورد بررسی در این پژوهش کلیه دانش آموزان پایه دوازدهم ۱۴۲۷ نفر که در سال تحصیلی ۱۴۰۱ ۱۴۰۲ در مدارس متوسطه دوم شهر بیرجند مشغول به تحصیل هستند، بود که تعداد ۱۰۸ نفر بر اساس جدول مورگان و کرجسی ، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند برای گردآوری دادهها از پرسشنامه درگیری والدینی در امور تحصیلی شکاری گیسی ۱۳۹۲ ، پرسشنامه سنجش میزان استرس تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی زاجاکووا و همکاران ۲۰۰۵ و پرسشنامه سنجش عملکرد تحصیلی فام و تیلور ۱۹۹۹ استفاده شد تجزیه و تحلیل داده ها با کمک ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد نتایج تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که ۳۸ درصد از واریانس مشاهده شده در استرس و ۷۵ درصد از واریانس مشاهده شده در عملکرد تحصیلی از طریق درگیری تحصیلی والدینی توجیه می شوند و درگیری تحصیلی والدینی می تواند استرس و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را پیش بینی کند با توجه به نتایج به دست آمده اجرای برنامه ها و فعالیت های مشارکتی بلندمدت بین خانواده و مدرسه و ترغیب والدین جهت مشارکت سازنده در تحصیل فرزندانشان به منظور بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش استرس تحصیلی دانش آموزان پیشنهاد می گردد