نویسندگان:
حمید علیزاده1 ، هادی نوری2 ، احمد آقایی جیرهنده3 .1Allameh Tabatabai University, Tehran, Iran
2استادیار و عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه گیلان
3کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه گیلان
چکیده فارسی: مطابق آثار شرق شناسان در ایران باستان نشانی از آموزش و پرورش همگانی دیده نمی شود و این امر در انصار طبقه اشراف بوده است اما اطلاعات تجربی موجود در خصوص عهد هخامنشیان نشانگر وجود نوعی آموزش همگانی در این دوران می باشد لذا پرسش علمی مقاله حاضر این است که آیا »آموزش در ایران عهد هخامنشی از انحصار طبقاتی برخوردار بوده یا اینکه جنبه همگانی داشته است؟ « برای بررسی این پرسش، نظریه های شرق شناسی و ایران شناسی در معرض آزمون اطلاعات تجربی مربوط به عهد هخامنشیان قرار گرفته شدند تا صحت آنها معلوم گردد در این راه، از روش مطالعه موردی تاریخی با بهره گیری از روش اسنادی جهت گردآوری اطلاعات استفاده گردید نتیجه گیری نهایی مقاله حاضر این است که با توجه به ارزیابی منابع موجود باید نظریه شرق شناسان مبنی بر ماهیت طبقاتی آموزش در عهد هخامنشی را نادرست دانست و برعکس، بر صحت فرضیه مقاله حاضر تاکید نمود که می گوید آموزش برای افراد جامعه جنبه همگانی داشته است