نویسندگان:
یحیی جمالی1 ، علی فرجی اوشندل2 ، فریده احمدی اکبری3 .1دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان، ایران
2لیسانس روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی
3فوق لیسانس روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
چکیده فارسی: بدون تردید امروزه در نظام تعلیم و تربیت ما که در قالب طرح تحول بنیادین تعریف شده ، یکی از مهمترین اهداف آن تربیت نسلی پژوهشگر با داشتن روحیه خلاق می باشد در حالی که در اغلب مدارس کشور همواره ما شاهد اجرای روش های سنتی در فرایند تدریس هستیم به عبارتی می توان گفت که جریان آموزشی را در مدار پایین ترین سطح آن یعنی سطح دانش و محفوظات قرار داده ایم بدون شک دلیل وجودی هر نظام آموزشی ، تحقق بخشیدن اهداف آن نظام آموزشی است چون برمبنای هدف های آموزشی است که برنامه ریزی آموزشی ، برنامه ریزی درسی و فعالیت های درون سیستم های آموزشی شکل می گیرد به این ترتیب در سالهای اخیر برای علمای تعلیم و تربیت و دست اندرکاران نظام آموزشی روشن است که مدرسه همچون نظام خانواده ، یک خرده نظام اجتماعی است که در ساخت شخصیت دانش آموزان بسیار موثر است زیرا از طریق آن دانش آموزان ، مهارت های زندگی ، راه ورسم زندگی کردن و چگونگی تعامل اجتماعی با دیگران را فرا می گیرند