نویسندگان:
مینو قره بگلو1 ، مهتاب رضائی2 ، منصوره بیراملوئی3 ، ساناز شفیعیان4 ، حاتمه باباپور5 .1استاد، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
2فوق لیسانس برنامه ریزی درسی
3فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی
4فوق لیسانس مدیریت آموزشی
5کارشناسی علوم تربیتی، گرایش آموزش ابتدایی
چکیده فارسی: در مدارس هدف انتقال دانش نیست زیرا دستگاهها بهتر دانش را منتقل می کنند بلکه هدف مدارس یاد دادن است یعنی ایجاد شرایط برای یادگیری مدارس به ویژه مقاطع ابتدایی و راهنمایی محل کشف و بروز استعدادهای افراد و تمرین و تثبیت آنهاست مدیران و معلمان به طور موثر در برنامه یادگیری و رضایت دانش آموزان و فعالیت های بهبود و ارتقای مستمر کیفیت نقش دارند کیفیت چیزی نیست که بتوان به مدرسه تزریق کرد، تحقق کیفیت نیازمند مشارکت صادقانه همه کارکنان و معلمان و عوامل مدرسه است کار معلم و مربیان هنرمند این است که با فعالیت های زنده و پویا و با ایجاد لحظه های نشاط آور مفاهیم را به فراگیران عرضه کنند، نه آنکه به عنوان یک وظیفه مکانیکی ، بدون تحریک اشتیاق دانش آموز و بدون نوآوری و خلاقیت ، تنهاذهن دانش آموز نباید صرفا مکانی برای انباشتن اطلاعات و محتویات کتاب باشد ، بلکه باید به رشد همه جانبه دانش به صورت یک جانبه و مستقیم مطالب را ارائه کنند چون آموز بیش از هر چیز بها داده شود فراگرفتن علوم با نشستن بر روی نیمکت مدرسه و گوش دادن به سخنان معلم میسر نیست شاید آموزش صرف صورت گیرد اما در آموزش واقعی باید دانش آموز از کلاس بیرون بیاید و وارد زندگی و اجتماع شود فراهم نمودن این فرصت برای دانش آموز باعث می شود تا ذهن فراگیر را بر انگیزاند و او را به سوال و کنجکاوی کشانده، محرک فکر، جهت دستیابی به نو آوری و خلاقیت شود