نویسندگان:
مصطفی تقی زاده انصاری1 ، مهدی سیاسر2 ، سمیه سیاسر3 ، سمیرا سیاسر4 ، غلامعلی خمر5 .1استادیار گروه حقوق بین الملل، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2لیسانس تاریخ
3لیسانس تاریخ
4لیسانس علوم اجتماعی
5استادیار، دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری
چکیده فارسی: بازآفرینی شهری بینش و عمل تفضیلی وجامعی است که به حل مشکلات شهری منجر میگردد و بهدنبال تغییر مداوم در شرایط اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی ناحیهای که مورد مطالعه است ودر هریک از ابعاد بر موضوعات متعددی تاکید نموده است مفهوم بازآفرینی شهری، بسته به سطح توسعهی کشور میتواند به طرق مختلفی تعریف شود در اقتصادهای بسیار توسعهیافته، هدف بازگشت به شهر میباشد، که به وسیله باززنده سازی مرکز شهر، بازگرداندن فعالیت در چهارچوب رقابت سریع جهانی و اجرای طرحهای بهبود کیفیت محیط زیست، با دیدی گسترده جهت تمرکز در مرکز شهر انجام میشود بازآفرینی شهری در تعریف کلی، پس از اصلاحات بسیاری که برروی فرآیند نوسازی شهری صورت گرفت، بهعنوان رویکردی یکپارچه و متضمن ملاحظات کالبدی و کارکردی، در چند روایت و رهیافت فرعی مورد توجه و استفاده قرار گرفت در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی با جمع آوری دادهها بهصورت پرسشنامه و تحلیل با نرم افزار SPSS به بررسی آسیب شناسی محلههای مسکونی در فرآیند بازآفرینی نمونه موردی: منطقه حسن آباد شهر زابل پرداخته شده است