نویسندگان:

¹گروه مدیریت صنعتی دانشگاه شهید بهشتی ایران تهران

²کارشناسی ارشد روانشناسی مثبت گرا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد الکترونیک، تهران ایران

چکیده فارسی: در پژوهش حاضرروش آماری پژوهش از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر۱۰ ۷ساله ای تشکیل دادند که در سال تحصیلی ۱۳۹۸ در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند و مادران این کودکان با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند حجم نمونه مناسبپژوهش با فرمول تاباخنیک و فیدل ۲۰۰۷ برآورد شد تعداد ۱۵۰ کودک و ۱۵۰ نفر از مادران آنها انتخاب شدند از کودکانپرسشنامه هوش ریون و مهارت های مثبت اندیشی پنج عاملی و از مادران آنها پرسشنامه سبک های فرزندپروری گرفته شد نتایج پژوهش نشان داد که سبکهای فرزندپروری در تعیین مهارت های مثبت اندیشی کودکان سهم دارد هوش در تعیینمهارت های مثبت اندیشی کودکان سهمی ندارد همچنین هوش در تعیین سبک های فرزندپروری سهمی ندارد