نویسندگان:
عباس عباس پور1 ، بنفشه رسولی2 ، میر جعفر محمدی3 ، زهرا سیفی کردلر4 .1استاد، گروه مدیریت و برنامهریزی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران
2کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، علوم و تحقیقات تهران
3کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، علوم تحقیقات تهران مرکز قزوین
4دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد واحد اردبیل
چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر افکار تکراری در مورد آینده در زنان سرپرست خانواده انجام شد روش مورد استفاده در این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است جامعه آماری این پژوهش شامل زنان سرپرست خانواده مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بوده است سپس با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر از زنان سرپرست خانواده انتخاب شده اند و با گمارش تصادفی در گروه آزمایش ۱۵زن و گروه کنترل ۱۵ زن قرار گرفته اند به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه افسردگی استفاده شد گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت مداخلات طرحواره درمانی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای را دریافت نکرد یافته های پژوهش پس از اجرا نشان داد که در گروه آزمایش، میزان نمرات افکار تکراری در مورد آینده در پس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است بنابراین می توان نتیجه گرفت که، طرحواره درمانی بر افکار تکراری در مورد آینده در زنان سرپرست خانواده تاثیر دارد