نویسندگان:

بابک نبی زاده¹ ، صبورا برزگر² ، هدی بابایی³ ، زهرا رجبپور عزیزی⁴ .

¹دانشگاه عالی دفاع ملی،تهران، ایران

²کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه فروردین، قائم شهر، ایران

³دکتری روانشناسی، دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه فروردین قائم شهر، مازندران، ایران

⁴دکتری روانشناسی تربیتی مربی گروه روانشناسی، دانشگاه فروردین قائم شهر،مازندران، ایران

چکیده فارسی: زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر موسیقی بر توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه بوده است روش : پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پس آزمون و پیش آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل می باشد جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۶ الی۱۰ ساله در مرکز آموزش اختلال یادگیری توانا شهرستان قائمشهر به تعداد ۵۰ نفر در سال تحصیلی ۱۳۹۹ ۱۴۰۰ که از این میان ۳۰ نفر به شیوه نمونه در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵ نفر و گواه ۱۵ نفر قرار گرفتند گروه آزمایش در ۱۶ جلسه هر جلسه به مدت ۳۰ دقیقه تحت موسیقی درمانی قرار گرفت و گروه کنترل تا پایان پژوهش مداخله ای دریافت نکرد ابزار پژوهش، پرسشنامه کانرز بود داده های گردآوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی، شاخص های میانگین، درصد، انحراف معیار، ترسیم جدول فراوانی و در بخش استنباطی از روش GEE استفاده شد یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که موسیقی درمانی بر مشکلات سلوک پسران و دختران، بی توجهی رویا پردازی، اضطراب و انفعالی بودن کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه اثربخش است P<۰/۰۵ نتیجه گیری: استفاده از موسیقی درمانی می تواند بر توجه و تمرکز کودکان دارای اختلال یادگیری ویژه مفید باشد

کلمات کلیدی: اختلال‌یادگیری ویژه ، آموزش مبتنی بر موسیقی ، توجه و تمرکز ، انسجام خانواده .