نویسندگان:
سعید عسکری ماسوله1 ، فاطمه نوای باغبان2 ، محبوبه طاهری قرمزی گلی3 ، پیمان غنیمت4 .1استادیار گروه مدیریت دولتی و خط مشیگذاری عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
2کارشناس سلامت روان شبکه ی بهداشت درمان آذرشهر
3کارشناس مسئول سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد شبکه ی بهداشت درمان آذرشهر
4مدیر مسئول موسسه ی فرهنگی هنری راهبرد نوای هنر تبریز
چکیده فارسی: هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین استرس ادراک شده و تحمل پریشانی در بین مراجعه کنندگان به یک مرکز روانشناسی در شهر تبریز میباشد روش پژوهش توصیفی پیمایشی است جامعه ی آماری مورد مطالعه شامل مراجعه کنندگان به یک مرکز روانشناسی در شهر تبریز در سال ۱۴۰۱ در بازه ی زمانی آبانماه بوده که تعداد آنها ۴۱ نفر میباشد و از بین آنها تعداد ۳۷ نفر توسط فرمول کوکران با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند در این پژوهش تحمل پریشانی به عنوان متغیرهای وابسته و و استرس ادراک شده به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شده است برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر ۲۰۰۵ و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن، کمارک و مرملستین ۱۹۸۳ استفاده شد روایی پرسشنامه ها به روش روایی صوری مورد تائید قرار گرفت پایایی پرسشنامه ها نیز توسط ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و برای پرسشنامه تحمل پریشانی به عدد ۰,۹۳۰ و برای پرسشنامه استرس ادراک شده به عدد ۰,۸۵۴ رسیدیم روش تجزیه و تحلیل داده ها به دو صورت آمار توصیفی و آمار استنباطی است نتایج نشان داد: بین ادراک منفی از تنیدگی و تحمل پریشانی و همچنین استرس ادراک شده و تحمل پریشانی رابطه ی معنیدار وجود دارد بین تحمل پریشانی و سابقه ی بیماری روحی و روانی رابطه ی معنیدار و منفی وجود دارد؛ بین تحمل پریشانی در افرادی که سابقه روحی و روانی دارند و ندارند تفاوت معنیداری وجود دارد و افرادی که فاقد بیماری روحی و روانی بودند میزان تحمل پریشانی آنان در سطح بالاتری از افرادی بود که سابقه ی بیماری روحی و روانی داشتند