نویسندگان:
اقبال زارعی1 ، نادره جوادی2 .1دانشیار گروه مشاوره و روانشناسی، دانشگاه هرمزگان
2کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آیت الله آملی
چکیده فارسی: مقدمه: اختلال وسواس فکری عملی بیماری جدی و ناتوان کننده است که با عوامل روانشناختی متعددی همبودی دارد هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی درمان شناختی تحلیلی مبتنی بر روابط ابژه بر سازمان شخصیت و بهبود تحمل بلاتکلیفی بیماران مبتلابه وسواس فکری عملی بود مواد و روش کار : این پژوهش از نوع تجربی است و از طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه استفاده شد جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی مراجعه کننده به بیمارستان روانپزشکی استان تهران در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند ۳۰ زن مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند گروه آزمایشی اول ۱۶ جلسه روان درمانی شناختی تحلی لی مبتنی بر روابط ابژه را دریافت کردند، گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند در دومرحله ی پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری اطلاعات از مصاحبه بالینی ساختار یافته، پرسشنامه سازمان شخصیت کرنبرگ ۲۰۰۲ ، پرسشنامه عدم تحمل بلاتکلیفی نف و همکاران استفاده شد داده ها با کمک آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت یافته ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمره پسآزمون متغیرهای وابسته با کنترل اثر پیش آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد به عبارتی می توان گفت که استفاده از روان درمانی شناختی تحلیلی مبتنی برروابط ابژه به طور معنی داری موجب سازماندهی شخصیت و بهبود عدم تحمل بلاتکلیفی ، در مرحله پس آزمون شده است بحث و نتیجه گیری: اثر بخشی روان درمانی شناختی تحلیلی مبتنی بر روابط ابژه بر سازمان شخصیت وبهبود عدم تحمل بلاتکلیفی در افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی موثر بوده است