نویسندگان:

حسین نازک تبار¹ ، غلام رضا غضنفری² ، زهره رافضی³ .

¹دانشگاه پیام نور

²کارشناس ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی و عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران

³استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی بالینی و عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران

چکیده فارسی: خودشیفتگی اختلالی است که بر روابط بین فردی تاثیر عمده دارد هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه رابطه نظریه ذهن و خودشیفتگی در ارتباط با سن، جنسیت و تحصیلات بوده است جامعه آماری دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی تهران و نمونه شامل دانشجو یان در تمام مقاطع بود ابزار پژوهش شامل مقیاس فرم کوتاه خودشیفتگی شرمن و مقیاس آزمون ذهن خوانی از طریق چشم ها بارون کوهن بودند روش تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار SPSS انجام ش د نتایج نشان داد بین نظریه ذهن و جنسیت رابطه معنادار و معکوسی برقرار بوده و بین نظریه ذهن با تحصیلات و سن ارتباط معناداری وجود نداشت همچنین بین خودشیفتگی، سن و تحصیلات رابطه معکوس و معناداری وجود دارد و بین خودشیفتگی و جنسیت رابطه معناداری یافت نشد

کلمات کلیدی: نظریه ذهن ، جنسیت ، خودشیفتگی ، تحصیلات ، سن ، مشاوره و روانشناسی بالینی ، کتاب‌های روانشناسی عمومی ، رویکرد روانشناسی تربیتی و یادگیری ، پرخاشگری" توجه و تمرکز" سازگاری اجتماعی" کم‌توان ذهنی" موسیقی‌درمانی ، ابن سینا در فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ، اثربخشی برنامه ریزی آموزشی با رویکرد فناورانه ،پیشرفت های اخیر در برنامه ریزی و فناوری آموزشی .