نویسندگان:
وحید چناری1 ، الهام داورنیا2 .1گروه مدیریت دولتی ، واحد شوشتر، دانشگاه آزاد اسلامی ،شوشتر،ایران
2کارشناس ارشد حوزه معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه ۲۱ تهران
چکیده فارسی: عشق به عنوان اساس رابطه انسانی به ویژه زناشویی همواره مورد مناقشه بوده است رویکردهای متفاوتی درباره تاثیر عشق بر ازدواج و رضایت زناشویی مطرح شده اند هدف تحقیق تعیین نوع رابطه بین سبک های عاشقی و رضایت زناشویی و میزان تفاوت آنها بین زوج های وفادار و غیر وفادار بود نمونه آماری ۱۰۰ زوج ۲۰ تا ۵۰ ساله و روش نمونه گیری در دسترس بود ابزارهای پژوهش پرسشنامه های سبک های عاشقی هندریک و هندریک و رضایت زناشویی انریچ نسخه دانشجویی سیف و بهاری بودند آزمون های آماری تحلیل واریانس یک متغیری و ضرایب همبستگی پیرسون بودند یافته ها نشان داد که بین زوج های وفادار و غیر وفادار در سبک های عاشقی تفاوت وجود دارد، و عشق اروس یا رمانتیک در گروه زوج های وفادار و عشق لودوس یاتفننی در گروه زوج های غیروفادار نمرات بالاتری دریافت کرده اند در سایر خرده مقیاس ها تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد در زیر مقیاس نقشهای برابری زن و مرد، ازدواج و فرزندان و مسائل عقیدتی زوجها، رضایت زناشویی و مسائل و موضوعات شخصی زوجهای وفادار نمرات بالاتری گرفتند در سایر زیر مقیاسها تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد در سبک عشق آگاپه تفاوت معناداری بین مرد و زن دیده شد و مردان نمرات بالاتری دریافت نمودند در سایر سبکها تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد عشق لودووس رابطه منفی معنادار با نقشهای برابری زن و مرد، ازدواج و فرزندان، رضایت زناشویی، مسایل و موضوعات شخصی و اوقات فراغت و معاشرت داشت عشق اروس و استورگ با خرده مقیاسهای نامبرده رابطه معنادار داشتند و عشق مانیا با هیچ یک از خرده مقیاسهای مذکور رابطه معنادار نداشت همچنین، عشق پراگما تنها با اوقات فراغت و معاشرت رابطه مثبت معنادار داشت عشق آگاپه با نقشهای برابری زن و مرد، ازدواج و فرزندان، رضایت زناشویی، و اوقات فراغت و معاشرت رابطه مثبت معنادار د اشت به نظر میرسد که عشق رمانتیک می تواند به وفاداری و پایداری زندگی زناشویی کمک کند