چکیده فارسی: اسم جامع رحمان در چیدمان عالم پس از اسم شریف الله جای دارد و با تجلی و سریان خود، همۀ اسم‌های دیگر را رقم می‌زند. بر این اساس، رحمت و عفو در تاروپود این هستی سیلان دارد. خداوند، هم خود بخشایش‌گر است و هم آدمیان را به این عمل سفارش می‌کند. در ادبیات دینی و روان‌شناختی مباحث قابل‌توجهی حول عفو (به تعبیر قرآنی) یا بخشش (به تعبیر روان‌شناختی) شکل گرفته است. در این پژوهش که به روش تحلیلی و توصیفی صورت می‌گیرد، ابتدا به بررسی جهان‌نگری اسمائی و چیدمان عالم و ظهور بروز اسم شریف رحمان در هستی و زندگی آدمیان می‌پردازیم. آنگاه چشم‌اندازهای قرآنی و روان‌شناسی در این باب مورد بررسی قرار می‌گیرد. مسئلۀ چالش‌برانگیز در این بین، حدومرزهای عفو از منظر قرآن و روان‌شناسی و نیز شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو دیدگاه در باب بخشش است.
Divine Names and Life: Koranic and Psychological Perspectives on Amnesty
English Abstract: The name “the All-beneficent” in the universe’s arrangement is placed after the noble name Allah, and, through its manifestation and flow, generates every other name. Accordingly, beneficence and amnesty flow through the warp and woof of the universe. God both forgives and recommends human beings that they do so. In religious and psychological literature, there has been considerable discussion about amnesty (afw in Koranic terms), or forgiveness (in psychological terms). In this study which is conducted with the analytic and descriptive methods, first we examine the name-based worldview, the universe’s arrangements, and manifestation of the noble Name in the universe and human life. Then, Koranic and psychological perspectives on the subject are studied. The challenging problems are the boundaries of amnesty from the Qur’an’s perspective, and similarities and differences between the psychological and Koranic points of view on amnesty.