نویسندگان:

علیرضا گلشنی¹ ، بابک سلمانی² ، هاشم پورشادلو³ .

²دکتری علوم تربیتی، رشته برنامه ریزی درسی، گروه مطالعات برنامهدرسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی تهران

³دانشجوی دکتری علوم تربیتی، رشته مدیریت آموزشی، گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم تربیتی دانشگاه آزاد کردستان

چکیده فارسی: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان استفاده از فناوریهای آموزشی، مواد و منابع آموزشی و تجهیزات آموزشی و موانع احتمالی استفاده از آنها و ارایه راهکارها از نظر دبیران و آموزگاران مدارس استان آذربایجانغربی انجام شده است جامعه آماری پژوهش حاضر دبیران وآموزگاران دوره ابتدایی ودوره اول و دوم متوسطه بودهاند که به روش نمونهگیری خوشهای چندمرحله ای تعداد ۳۲۴ نفر از معلمان به عنوان نمونه انتخاب گردیدند ابزار پژوهش پرسشنامه محققساخته بوده که روایی آن به شکل محتوایی و صوری مورد تایید قرارگرفته و پایایی آن از طریق آزمون آلفای کرونباخ ۰/۷۰ و ۰/۷۹ محاسبه گردید یافته ها نشان داد که استفاده از فناوری آموزشی، مواد و منابعووسایل و تجهیزات آموزشی در دوره های ابتدایی، متوسطه اول و دوم در سطح متوسط به بالایی قرار داشت و با وجود این، بهرهگیری از آنها در امر آموزش و یادگیری تا سطح بهینه و حداکثری فاصله وجود دارد همچنین به ترتیب مهمترین موانع استفاده از فناوری آموزشی: تراکم زیاد دانش آموز ان و نبود فضای کافی و فقدان وسایل؛ موادومنابع آموزشی: عدم همخوانی مواد و منابع آموزشی موجود مدارس با محتوای جدید کتابهای درسی و فقدان زمان کافی برای استفاده و تراکم زیاد دانش آموز ؛ وسایل و تجهیزات آموزشی: تعداد زیاد دانش آموز ان، قدیمی و کهنه بودن تجهیزات، نبود فضای مناسب و کافی در مدارس، فقدان تجهیزات هوشمند و عدم وجود امکانات پشتیبانوحمایتی، شناسایی گردید در مجموع نتایج حاکی از وجود فاصله تا سطح مطلوب بوده و نیاز به برنامهریزی درجهت رفع موانع پیشروی استفاده از فناوری، مواد و تجهیزات آموزشی احساس میشود

کلمات کلیدی: فناوری های آموزشی ، مواد و منابع آموزشی و وسایل و تجهیزات آموزشی ، آذربایجانغربی .