نویسندگان:

الهام اکبری¹ ، رضا دادجوی اسکندر² ، محمد دانشی³ .

¹دکترای یادگیری الکترونیکی از دانشگاه اوترخت هلند، مدرس دانشگاه تربیت مدرس

²دبیر عربی، آموزش و پرورش منطقه ۱۹ شهر تهران؛ دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشکده علوم و ادبیات، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان تبریز، ایران

³دبیر عربی، آموزش و پرورش شهرستان هوراند، آذربایجان شرقی؛ دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

چکیده فارسی: امروزه برخی از روانشناسان معتقدند بسیاری از مشکلات در دوران کودکی جنبه تحولی داشته و خود به خود برطرف می شود این گفته در مورد برخی از رفتارهای کودکان صادق است اما اگر مشکلات رفتاری برای چندین ماه و بدون اختلافات خانوادگی و محیطی ادامه یابد نیازمند مداخله درمانی روان شناختی می باشد یکی از مداخلات موثر، قصه درمانی است در واقع قصه های کودکان عموما در ظاهر، ساده و قابل دریافت و در زیر ساخت، غنی و سرشار از نکات شناختی عاطفی بوده و ناخودآگاه کودک را مخاطب قرار می دهد و آنها را برای رویارویی با جهان های واقع و ممکن آماده می کند قصه ها به کودکان می گویند در این جهان چگونه باشند و به آنها اینفرصت را می دهد تا دیدگاه خود را نسبت به واقعیت تغییر دهند و بستری برای کاهش ناامیدی می باشد و در نتیجه کودکان می توانند به صورت فرافکنانه بر پریشانی های هیجانی خود کار کنند از این رو تاثیر داستان بر رشد کودکان به دلیل در برگرفتن استعاره ها و طرحواره ها و تمهید فرایندهای رشد بسیار پیچیده است قصه گووی با بیدارکردن نیروهای درونی کودک، به طور غیرمستقیم او را از موانع، تضادها و نیز امکانات و استعدادهایش آگاه میکند و وی را به تفکر، تعمق و جست و جو وا میدارد و از این رو در درمان و بهبود بسیاری از اختلالات رفتاری و خلقی موثر می باشد در همین راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و رویکرد کتابخانه ای به اثربخشی قصه گویی بر کاهش مشکلات رفتاری کودکان دبستانی می پردازد

کلمات کلیدی: مشکلات رفتاری ، قصه درمانی ، قصه‌گویی ، کودکان دبستانی .