نویسندگان:

¹استاد دانشگاه تهران، تهران،ایران(نویسنده مسئول) Khanifar@ut.ac.ir

²کارشناس حسابداری دانشگاه علامه محدث نوری غیردولتی غیرانتفاعی

چکیده فارسی: یکی از اساسی ترین چالش های چشم انداز اقتصاد ایران پدیده جهانی شدن است که در راستان آن برخورداری از صنعترقابت پذیر برای اقتصاد اجتناب ناپذیر است به نظر می رسد از اقدامات مهم و اساسی کشور در دستیابی به اهداف سند چشمانداز، بهبود فضای کسب و کار و رقابتی نمودن آن در کشور است از طرف دیگر وجود نرخ بالای بیکاری در کشور و رهاییاز آن، مستلزم تقویت طرف عرضه اقتصاد است؛ که با توجه به قوانین و مقررات دست و پا گیر، سختی اجازه و ایجاد کسب وکار در ایران، سرمایه و تسهیلات حمایت از تولید، در فعالیتهای غیر تولیدی مورد استفاده قرار گرفته و سبب رشد تقاضا وافزایش سطح عمومی قیمتها شده است اهمیت سرمایه در کشورهای در حال توسعه بیش از کشورهای توسعه یافته است زیرکشورهای در حال توسعه به منظور بهبود فضای کسب و کار و ایجاد اشتغال که محرک رشد اقتصادی است، دچار کمبودسرمایه هستند فضای کسب و کار عبارت است از عوامل موثر بر عملکرد بنگاه های اقتصادی که مدیران و مالکان بنگاه ها نمی توانند آنها راتغییر داده یا بهبود بخشند و خارج از اراده و اختیار آنهاست فضای کسب و کار از جمله شاخص های تعیین کننده وضعیتاقتصادی هر کشور است که با با استناد به آن می توان به بررسی و تجزیه و تحلیل شرایط اقتصادی هر کشور پرداخت با توجهبه مطالعات موجود، تاثیر فضای کسب و کار مساعد بر افزایش جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی، ایجاد اشتغال و رشدتولید ناخالص داخلی مشهود است بنابراین محیط کسب و کار مناسب مهمترین زمینه ساز سرمایه گذاری و مهم ترین عاملبرای رشد فعالیت های اقتصادی توسط بنگاه های کوچک و متوسط است و وظیفه ی دولت فراهم نمودن بستر کارآمد برایدستیابی به آرمان های ثروت آفرینی، شغل آفرینی، کارآفرینی و امید آفرینی است مقاله حاضر به بررسی سازوکارهای بهبودفضای کسب و کار و راه های توسعه آن می پردازد