نویسندگان:
علیرضا ادیبی1 ، حامد ارزانی2 ، زهرا کردبچه3 ، منیژه حکمت منش4 ، زینب بخشائی5 .1عضو هیئت علمی دانشگاه علوم انتظامی امین.
2کارشناسی علوم تربیتی گرایش پیش دبستانی دانشگاه شهید چمران اهواز
3کارشناسی دبیری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد ورامین واحدپیشوا
4کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه شهیدرجایی تهران
5کارشناسی آموزش وپرورش ابتدایی دانشگاه پیام نور یاسوج
چکیده فارسی: یادگیری پیوسته یک همسویی جدید برای عصر دیجیتال است بنابراین، بررسی پیچیدگی های آن مهم است محیط های یادگیری پیوسته به طور کلی با احساس هدف مشترک، تمرکز بر تولید دانش و زیرساخت های شبکه ای مشخص می شوند مدل هایی که این پدیده را منعکس می کنند شامل جوامع یادگیری، جوامع عملی، شبکه های معلمان و سایر موارد می شوند که همگی راه هایی را برای پل زدن محیط های یادگیری رسمی و غیررسمی و نزدیک کردن جوامع به یکدیگر فراهم می کنند یک تفاوت مهم در مورد یادگیری پیوسته این است که به جای تعیین بیرونی، خود محور است، به این معنی که یک محیط شبیه ممکن است ایجاد شود اما ارتباطات یادگیری به صورت جداگانه ایجاد می شود مسائل مربوط به نابرابری در دسترسی به رسانه های جدید و همچنین شبکه نامحدود مسیرهای یادگیری به دلیل نیازهای فردی مورد توجه قرار گرفته است به گفته طرفداران یادگیری پیوسته، حمایت اجتماعی از یادگیری مبتنی بر علاقه و ارتباط با مکان های متعدد فعالیت های یادگیری منجر به نتایج یادگیری فردی می شود پلتفرم هایی که از یادگیری پیوسته پشتیبانی می کنند، عموما دارای حس هدف مشترک، تمرکز بر تولید و زیرساخت های شبکه ای باز هستند یادگیری پیوسته روشی جایگزین برای آموزش یک اندازه مناسب برای همه در مدارس ارائه می دهد و در چند سال گذشته شاهد پذیرش فزاینده ای بوده است تمرکز یادگیری شخصی بر آموزش یادگیرنده نیازمند روش های زمان بندی جدید است در این مقاله ما مسئله برنامه ریزی فعالیت ساعتی یادگیری شخصی شده را معرفی می کنیم و روش های زمان بندی را برای حل آن تدوین می کنیم ما یک مدل برنامه ریزی خطی عدد صحیح از مسئله را ارائه می کنیم، اما این مدل زمان بندی ها را به سرعت کافی برای استفاده در عمل تولید نمی کند آزمایش های ما به صورت عددی اثرات کاهش دهنده تغییرات در ساختار و کارکنان آموزش را بر چالش های و خواسته های آموزشی یادگیرنده در یادگیری شخصی نشان می دهند