نویسندگان:
اژدر شمخانی1 ، سیدحسین حسینی2 ، مریم شاه علی3 .1کارشناس ارشد علوم تربیتی ، دانشگاه شهید بهشتی تهران azhdarshamkhani@yahoo.com
2کارشناسی ارشد علوم تربیتی مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
3کارشناسی روانشناسی دانشگاه پیام نور دامغان
چکیده فارسی: پژوهش حاضر باهدف بررسی وسنجش میزان تاب آوری و تمایز یافتگی در بین زوجین مطلقه و عادی با بیشاز ۱۰ سال زندگی مشترک در شهرستان دامغان انجام شده است که جامعه آماری آن را ۱۵۰ نفر از زوجین ۷۵نفر مطلقه و ۷۵ نفرعادی تشکیل داده که به طریق نمونه گیری تصادفی ساده در گروه ها مشخص و قرار دادهشد روش تحقیق این پژوهش به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی بوده و به لحاظ شیوه گرد آوری اطلاعاتاز نوع تحقیقات توصیفی پیمایشی می باشد که جهت گرد آوری داده در این پژوهش از دو پرسشنامه تاب آوریرا کونور و دیویدسون ۲۰۰۳ و پرسشنامه تمایزیافتگی خود اسکورن و فربدلندر استفاده شده است و تحلیلداده ها نیز از طریق آزمون تی مستقل انجام شد نتایج نشان داد که بین زوجین عادی و مطلقه از لحاظ تابآوری و تمایز یافتگی و مولفه های آنها تفاوت معناداری وجود دارد و زوجین عادی تاب آوری و تمایز یافتگیبالاتری را از خود نشان دادند