نویسندگان:
محمد عترتدوست1 ، سیدمحمدتقی حسینی2 ، مهدی کلانتری3 .1عضو هیات علمی دانشگاه علوم انتظامی امین
2دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره توانبخشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی
3استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن
چکیده فارسی: هدف پژوهش حاضر تبیین فرآیند تصمیم گیری طلاق در دوران کرونا می باشد روش تحقیق؛ روش کیفی و بر پایهراهبرد نظریه ی زمینه ای گراندد تثوری با رویکرد استراوس و کوربین است جامعه آماری؛زوج های ساکن شهر تهرانهستند که در دوران کرونا طلاق گرفته اند یا در آستانه طلاق و جدایی می باشند برای نمونه گیری از روش نمونه گیریهدفمند و گلوله برفی استفاده شد حجم نمونه تعداد ۱۰ نفر از زوجین واجد شرایط بودند اطلاعات از طریق مصاحبهعمیق و نیمه ساختار یافته جمع آوری و در سه مرحله کدگذاری بان محوری و انتخابی تحلیل شدند نتیجه ی نهاییمراحل کدگذاری باز و محوری، رسیدن به ۳۲۳ کد اولیه؛ که شامل ۴۴ مفهوم اولیه و ۱۳ زبرطبقه فرعی و ۶ طبقه اصلیبود براساس تجزیه و تحلیل نتایج بدست آمده؛ عوامل علی عبارتند از: افزایش تعاملات زوج در دوران کروناء عواملاقتصادی تعطیلی مشاغل و نداشتن ثبات شغلی در دوران کرونا و عوامل اخلاقی رفتاری الگوی ارتباطی ناسالم ، عواملزمینه ای شامل:عوامل تربیتی فرهنگی و اجتماعی نبود آمادگی لازم برای ازدواج و عوامل اقتصادی فقر گرانی بیکاری میباشد عوامل مداخله گر شامل: آسیب های اجتماعی اعتیاد و عوامل روانی مشکلات و بیماری های روانی و عوامل اخلاقیو رفتاری خشونت و عدم تعهد و پایبندی می باشد راهبردهای بکارگرفته شده توسط زوج ها عبارتند از: عواملروانی طلاق عاطفی، ترس ها، استرس ها و اضطراب ها و عوامل اخلاقی رفتاری خشونت پیامدهای بکارگیری اینراهبردها نیز شامل سست شدن پیوندهای عاطفی و وابستگی هه متارکه زوج تصمیم گیری قطعی برای جدایی و جدایی ازفرزند می باشد