نویسندگان:

فرزانه اسدی¹ ، مریم سلمانی² ، محمدرضا بحرانی³ ، یونس محمدی⁴ .

²گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه پیام نور، بوشهر، ایران

³گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه پیام نور، بوشهر، ایران

⁴گروه روانشناسی، واحد بوشهر، دانشگاه پیام نور، بوشهر، ایران

چکیده فارسی: نسل کودکان و نوجوانان، سرمایه های ملی و جلوهای از غرور ملی جامعه به حساب می آیند که توجه به سلامت روان آنهاکمک میکند تا نقش اجتماعی خود را در جامعه بهتر ایفا کنند بسیاری از مشکلات روان شناختی کودک ریشه در تعاملاتخصوصا تعامل والد فرزندی دارد بنابراین کیفیت تعامل والد فرزندی از عوامل مهم در آسیب شناسی روانی در تمامی مراحلرشد است از این رو، پژوهش حاضر در جهت بررسی تاثیر طرحواره درمانی والدین در الگوسازی و فرزندپروری بر خودابرازگریکودکان، انجام شد این پژوهش با جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه ششم مقطع ابتدایی شهر بوشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۰ ۱۳۹۹ و با روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شده است برای جمع آوری اطلاعات نظری پژوهش، از روش کتابخانه ای فیش برداری استفاده شد و ابزار گردآوری داده ها با پرسشنامه ابراز وجود گمبریل و ریجی انجام گردید تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس یک متغیری ANCOVA انجام شد بر اسا نتایج بدست آمده میتوان گفت که تفاوت بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر خودابرازگری در سطح آلفای ۰/۰۱ معنی دار است و با توجه به مقدار میانگین پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش که به ترتیب عبارتند از ۱/۳۲ و ۲/۱۷ وضعیت در گروه آزمایش بهتر می باشد بنابراین با در نظر گرفتن محدودیت های پژوهش میتوان نتیجه گرفت کهطرحواره درمانی والدین در الگوسازی و فرزندپروری بر خودابرازگری کودکان در دانش آموزان دختر پایه ششم مقطع ابتداییشهر بوشهرموثر است

کلمات کلیدی: فرزندپروری ، طرحواره‌درمانی ، طرحوار ، انسجام خانواده ، تحقیقات مقدماتی جرم ، درمان معنوی خداسو ، فرهنگ مصرفی غرب ، پایگاه اقتصادی و اجتماعی .