نویسندگان:

سید حسن خلیلی حسین آبادی¹ ، یاسر تاجیک نیازآبادی² ، فائزه پیش بین³ .

²کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه بیرجند

³کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد تربت حیدریه

چکیده فارسی: روانشناسی تربیتی مطالعه ی چگونگی تدریس و تربیت و کارآیی آنها در وضعیتهای آموزشی، در روانشناسی تدریس و یادگیری، در روانشناسی دانش آموز و معلم و کلاس و مدرسه و در روانشناسی اجتماعی محیط ها و سازمان های آموزشی است در این مقاله به بررسی ارتباط روانشناسی تربیتی با ارتقاء کیفیت آموزشی و تربیت اجتماعی دانش آموزان پرداخته می شود روش انجام این پژوهش کمی می باشد جامعه ی آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهرستان خواف می باشد که با استفاده از فرمول کوکران برای بررسی برای تعیین حجم نمونه ۱۹۶ نفر به عنوان نمونه ی آماری در نظر گرفته شدند برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss و روش رگرسیون استفاده شده است در این مقاله یک فرضیه ی اصلی و چهار فرضیه ی فرعی مطرح شد که نتایج حاصل از تحلیل به تایید آنها اشاره دارد فرضیه ی اصلی مطرح کننده ی این است که بین روانشناسی تربیتی با ارتقاء کیفیت آموزش و تربیت اجتماعی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد در جدول تحلیل واریانس که معنی داری کل مدل را ارزیابی می کند مقدار معناداری کمتر از ۰ ۰۵ می باشد، پس در سطح خطای ۰ ۰۵ مدل معنادار می باشد این بدان معناست که بین روانشناسی تربیتی با ارتقاء کیفیت آموزش و تربیت اجتماعی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد و ارتقاء کیفیت آموزش و تربیت اجتماعی دانش آموزان پیش بینی کننده روانشناسی تربیتی است

کلمات کلیدی: معلمان مقطع ابتدایی ، روانشناسی تربیتی ، ارتقاء کیفیت آموزش ، تربیت اجتماعی دانش آموزان ، شهرستان خواف ، فلسفه و چرایی بلایا .