نویسندگان:
جواد رحیمی دهسوری1 ، فاطمه سادات قریشی قمی2 ، فاطمه سادات طباطبائی نژاد3 .2دانشجوی کارشناسی ارشد، رشته روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، واحد نائین، دانشگاه آزاد اسلامی، نائین، ایران
3استادیار، گروه روانشناسی، واحد نائین، دانشگاه آزاد اسلامی، نائین، ایران
چکیده فارسی: هدف این پژوهش اثربخشی خانواده درمانی با رویکرد روان پویشی بر کیفیت زندگی، انعطاف پذیری روانشناختی و سبکهای حل مسئله ی زنان متعارض مراجعه کننده به دادگاه خانواده مجتمع شهید قدوسی قم بود روش تحقیق از نوع همبستگی میباشد جامعه آماری این پژوهش را، زنان متعارض مراجعه کننده به دادگاه خانواده مجتمع شهید قدوسی قم در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند نمونه آماری از بین زنان متعارض مراجعه کننده به دادگاه خانواده مجتمع شهید قدوسی قم که تمایل به شرکت در این آموزش را داشتند و واجد شرایط بودند تعداد ۳۰ نفر واجد ملاکهای ورود به مطالعه به صورت در دسترس انتخاب شدند از میان ۳۰ نفر گروه نمونه به صورت تصادفی، ۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل گمارده شدند و پرسشنامه تعارض زناشویی کانزاس ۱۹۸۵ و پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی ۲۰۱۰ و پرسشنامه کیفیت زندگی ۲۰۰۴ بین آنان توزیع گردید اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss ۲۱، در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت در بخش آمار توصیفی از شاخصهایی مانند میانگین، انحراف معیار، نمودار و غیره و در بخش آمار استنباطی از تحلیل واریانس استفاده شد نتایج حاکی از آن بود خانواده درمانی با رویکرد روانپویشی بر کیفیت زندگی، انعطاف پذیری روانشناختی و سبکهای حل مسئله ی زنان متعارض در سطح P<۰/۰۱ تاثیردارد بر مبنای یافته های این پژوهش به درمانگران و مشاوران پیشنهاد میگردد که در مداخلات درمانی خود از روش خانواده درمانی با رویکرد روان پویشی جهت بهبود کیفیت زندگی و انعطاف پذیری روانشناختی و سبکهای حل مسئله ی زنان متعارض بیشترین بهره را ببرند