نویسندگان:

رضا والا¹ ، فاطمه شریعتی² ، نسرین علی پوری³ ، زهرا زند خانه شهری⁴ .

²کارشناس ارشد روان شناسی بالینی،گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد آشتیان،دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران

³کارشناس ارشد روان شناسی عمومی، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد اسلامشهر، دانشگاه پیام نور، اسلامشهر ، ایران

⁴کارشناس ارشد مشاوره خانواده ، گروه مشاوره ، دانشکده علوم انسانی ، واحد پردیسان ، دانشگاه آزاداسلامی، پردیسان ، ایران

چکیده فارسی: بهبودی سلامت روان و افزایش بهزیستی در افراد شاغل در بهزیستی بهطور مستقیم و غیرمستقیم با سلامت روان مددجویان که جزء آسیب پذیر ترین اعضای جامعه هستند در ارتباط است بنابراین هدف از پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی در کارکنان بهزیستی بود روش پژوهش حاضر در زمره تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود در پژوهش حاضر جامعه ی آماری شامل کلیه کارکنان بهزیستی شهر قم سال ۱۴۰۱ بودند که از بین آنان تعداد ۲۰ نفر ۱۰ نفر در گروه کنترل و ۱۰ نفر در گروه آزمایش از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند جهت سنجش اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ ۱۹۷۲ و بهزیستی روانشناختی ریف ۱۹۸۹ استفاده شد جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس چند متغیره مانکوا و مفروضه های آن استفاده شد که این تحلیل با نرم افزار SPSS۲۶ انجام شد نتایج آزمون نشان داد درمان شناختی رفتاری بر سلامت روان و بهزیستی روانشناختی کارکنان بهزیستی با احتمال ۹۹ درصد اثربخش بود

کلمات کلیدی: درمان شناختی رفتاری ، سلامت روان ، بهزیستی روانشناختی ، انسجام خانواده .